donderdag 30 december 2010

En toen was het bijna 2011, een korte terugblik op 2010

Wat een bijzonder jaar was 2010.Dit jaar gaat het jaar in waarin ik weer contact kreeg met mijn ouders en broer en diens gezin, mijn schoonzusjes met hun mannen, er achter kwam dat ik eigenlijk de bijnaam Remi niet verdien want wat was de woonkamer gevuld met mensen die ik een warm hart toedraag en zij ons blijkbaar ook toen wij besloten te vieren dat wij 12 1/2 jaar getrouwd waren van de 22 jaar die wij samen zijn. Mensen die zich speciaal voor deze avond hun best hadden gedaan qua creativiteit, out-fit( mijn beste vriendin die ik alleen ken in spijkerbroek droeg nu ineens een rokje)

Het was leuk, gezellig, warm. Wij die nooit onze verjaardagen vieren, vierden dit dus wel en wat was het goed. Leuk om te zien dat de vrienden die elkaar niet kenden- behalve van naam- ook in het echt klikte. Dat de beide families het leuk vonden om elkaar weer te zien.

Het was een succes, de 27e november. Zo'n succes dat ik die altijd zo aanhikte tegen de decembermaand ineens merkte dat ik zin had in Kerst. Kerst, het ultieme familiefeest waarin de media en vele commercial mij altijd het gevoel gaven dat ik zo mislukt was als mens, dochter, vriendin, want wij vierden het altijd samen, wat goed was maar altijd met het gevoel dat het anders kon.Voor ons geen kerst met vrienden die de Kerst met hun eigen gezin vierden, of met hun familie of met onze eigen familie want dat was nooit gezellig, maar dit jaar was het anders. Kerstavond bij schoonzus, 1e kerstdag spontaan met dezelfde schoonzus en man, naar het strand waar de doggy's zo'n plezier hadden, 2e kerstdag spontaan borrelen bij vrienden wat supergezellig was en 's avonds samen heerlijk koken en daarna heerlijk in een boek met een gezellig muziekje op de achtergrond. En nu, nu is het 1 dag voor oud- en nieuw.

31 december brengen wij altijd door in de natuur aangezien ik bang ben voor vuurwerk en de doggy's niet en wat is er heerlijker om door het bos te lopen met je lief, ergens wat te drinken, warm te worden en dan op naar huis alwaar de doggy's zich heerlijk tegen je aan vleien, en wij rozig van de wandeling en warmte, proosten op het oude jaar en het nieuwe jaar verwelkomen. Dit vieren wij altijd bewust met zijn 2en, hoe vreemd dat ook mag klinken, maar dit is onze traditie sinds 7 1/2 jaar, sinds wij onszelf hondenbezitters mogen noemen en aan een goede traditie torn je niet. die houd je in stand ;-), alleen met het verschil dat dit jaar alles anders was. Mijn gezondheid is nog steeds niet je van het, maar mentaal is het een wereld van verschil en dat maakt alles anders. Dus 2011, ik ben er klaar voor.

Ik wens iedereen alle goeds en veel liefde, warmte, gezelligheid, geluk toe in 2011.