vrijdag 21 januari 2011

Dag....


Als ik iets moeilijk vind, is het wel loslaten. Loslaten is het tegenovergestelde van vasthouden en waarom zou je iets vasthouden waar je niet happy van wordt?!. Klinkt heel logisch en makkelijk maar dat is het dus niet. Al surfend kwam ik bovenstaande tekst tegen, wat dus het loslaten dient te vergemakkelijken. Een boek waarin je elke dag van het jaar kan schrijven wat je op die dag wilt loslaten.

Als ik vandaag neem ten opzichte van gisteren dat een prachtige dag was( eindelijk weer een keer zon) zou mijn top 5 lijstje van vandaag zijn:
1. dag somber weer
2. dag pijn,
3. dag vermoeidheid
4. dag mooi boek dat ik helaas uitlas, zucht
5. dag schuldgevoel

maar in alle eerlijkheid de punten 2 en 3, zou elke dag terugkomen. Ik kan niet berusten, aanvaarden dat ik ziek ben, dat er dagen zijn zoals vandaag dat ik niet veel kan, terwijl gisteren een topdag was, een dag waarin ik zo genoot van de zon op mijn gezicht toen ik buiten liep waar weer van alles was te zien: een ooievaar aan de kant van de sloot, 2 zwanen die overvlogen wat zoo bijzonder is & het meest opvallende: iedereen was vrolijk! Iedereen genoot. maar vandaag, vandaag is zo'n tegenstelling met gisteren. Ik weet dat het is zoals het is, ik ben ziek en word niet beter.

Als ik dan iedere dag in het dag-boek zou schrijven:
1. dag reuma,
2. dag pijn,
3. dag vermoeidheid,
4. dag ochtendstijfheid,
5. dag medicijnen,
6. dag beperkingen,
zou ik dan de reuma loslaten?! Hoe laat je een ziekte los?! Het lijkt mij een onmogelijke taak en toch ga ik vanaf vandaag iedere dag bovenstaande 6 punten opschrijven en kijken wat het mij oplevert. Wie weet ga ik de boosheid, het verdriet wel loslaten...

Zou het echt mogelijk kunnen zijn?!.

vrijdag 7 januari 2011

de 1e week van januari zit er al weer op

en het was niet mijn week. Wat had ik een moeite om mijn ritme te (her)vinden. Lief had er ook last van; die had niet eens het gevoel dat hij vrij was geweest en dat is niet goed, nee. We hadden beiden ook niet het gevoel dat we 2 weken vakantie hadden gehad. Komt gewoon door die rare dagen; we hadden zelfs geen trek in eten en dat voor de lekkerbekken die wij zij. En echt overdadig hadden we ook niet gegeten met de Kerst en of met Oud- en Nieuw maar toch... we aten anders dan anders en blijkbaar zijn we dat ook niet meer gewend. Oeps, wat klinkt dat oud brrrr..

Maar goed, dinsdag begon het 'gewone' leven dus weer. En nu is het vrijdag en lijkt de wandeling van vorige week weer heel lang geleden, echt een ander jaar dus hahaha. Wat wel opvalt is dat iedereen bezig is goede voornemens. Nu doe ik daar niet echt aan; ik vind dat je elke dag goed voor jezelf dient te zorgen, dus door voldoende beweging, eten, op tijd naar bed, inspanning afwisselen met ontspanning, maar ik had deze week ook geen behoefte om te bellen met mijn vriendinnen. Ik had vanavond geen eens zin om mee te gaan naar mijn schoomoeder. Laat mij maar even alleen met mijn gedachten terwijl er een hondje in mijn beenholte ligt. Ik neem nog een lekker nespresso-tje( dat was het beste wat we ons kado konden geven, een nespresso apparaat, heerlijk met een melkschuimer, mmm) en dan ga ik toch beginnen aan mijn nieuwe boek.

morgen is het weer weekend en dan staat er weer van alles op het programma. Kortom, 2011 is echt al een week oud.

heb het goed dit weekend!

zaterdag 1 januari 2011

31 dec, afsluiting van het jaar 2010

Zoals gezegd gaan wij tezamen met de doggy's er altijd op uit op de 31e december. Dit keer besloten we de bossen van Chaam te gaan ontdekken. Waar we beiden geen rekening meehielden, was dat het bos nog wit en glad kon zijn. De aangekondigde mist maakte dat de wandeling nog specialer was dan andere jaren. We hebben al eens gelopen terwijl het vroor zodat bij elke stap de bladeren zo heerlijk onder je voeten knisperden, sneeuwde, maar we hebben nog nooit gelopen in de mist maar wat is dat bijzonder. Het hele bos is verstild en mysterieus tegelijkertijd. Hier wat mooie plaatjes die het illustreren.


De gehele wandeling leek wel symbool voor het leven: goed uitkijken waar je loopt, je kan wel trouw de route belopen maar desondanks kom je voor verrassingen te staan, en dien je je eigen pad te kiezen, wees nooit te bang om hulp te vragen, er is niets mis mee om advies op te volgen( als ik dat had gedaan, was ik niet door het ijs gezakt terwijl lief veilig en droog de overkant haalde ;-)


dit is mijn persoonlijke favoriet

de doggy's genoten volop zoals je hier kunt zien:
EN


Genietend van de rust( we hadden het gehele bos voor onszelf hoe luxe en geen vuurwerk te horen of te zien), de stilte, van elkaar, de natuur, al lopende het jaar evalueren qua hoogte-, en dieptepunten, welke uitdagingen we voor ons zien, waar we aan willen werken, wat we willen behouden, was het wederom een mooie afsluiting van het jaar.

Thuisgekomen heerlijk warm geworden en ons voorbereiden op de avond die voor ons lag, terugkijkend op een mooie dag en in afwachting van 2011. Een heel nieuw jaar ligt weer open. Wat zal het ons brengen!

Iedereen alle goeds voor 2011.

ps: terwijl ik dit type, wordt lief op de hoogte gebracht door een buurman dat er 6 ramen in onze binnenruimte van het appartementencomplex zijn ingegooid. Mogelijk uit boosheid dat men al als voorzorgsmaatregel de voordeur naar de brievenbussen al had afgesloten zodat men geen rotjes naar binnen kon gooien. Welkom realiteit!