want het is 1 oktober, de start van de Pink Ribbon maand, oftewel de maand die aandacht besteedt aan borstkanker. Sinds vriendin E. 1 1/2 jaar geleden overleed, zijn er meerdere vriendinnen die met (borst) kanker worden geconfronteerd. En dat is zwaar shit... zo denkt Denkertje erover ;-). Ook de BN'ers worden niet gespaard, Sylvie ( ja die ja, de voetbalvrouw in optima forma) had de eer om het PR gala te openen. En ze heeft niets van deze periode geleerd,want natuurlijk komt er een 2e kind, is ze volledig genezen verklaard( hebben mijn vriendinnen nooit te horen gekregen) maar hoe positief ze zelf zegt er mee om te gaan,zo hard moet Denkertje lachen, want ze heeft zichzelf nooit zonder pruik gezien, houdt dat ding dag & nacht op( alsof dat niet irriteert weet ik van vriendin E), hangt er een gordijn over haar spiegel, maar ze vindt dat ze er goed mee omgaat. Tuurlijk Sylvie, je moet toch wat te bleren hebben... maar het is zoo onecht. Nee, dan wat Olympisch Kampioen Maarten van der Weijden zegt, dat het allemaal een kwestie van mazzel hebben is, als je de Kanker hebt mogen overleven! En dat is zoo goed gezegd, een heel ander geluid dan het : hoe positiever je bent ingesteld de kansen beter zijn, want als er iemand positief in het leven stond was dat mijn vriendin E. Heeft ze niet hard genoeg gevochten, tuurlijk wel. Ze had zoveel om voor te leven dat het gewoon te gênant voor worden is dat mensen dat menen te mogen zeggen: vooral positief blijven, dan red je het wel.
Get a life, dus vandaag als eerbetoon aan alle dappere vrouwen en mannen, ben ik in het roze gekleed vandaag.
Lief Denkertje, jij zegt wat ik denk. Ik steun Pink Ribbon puur vanwege de bekendheid en aandacht voor borstkanker, maar moet altijd een bietje kotsen van de glamour die zij om borstkanker heen smeren. Hoe vaak ik niet heb gedacht "kom maar 's bij mij thuis kijken hoe glamoureus het is om borstkanker te hebben" als mama kreperend van de pijn en kaal en doodziek in bed lag. Hoe vol pijn en veel te vroeg zij is gestorven. Ik trek spontaan een roze onderbroek d'r voor aan, maar verder heb ik steeds minder. Ik collecteer ieder jaar voor KWF, dat dan weer wel. En dat positief denken: mama heeft zich kapot gedacht, maar het mocht niet baten. Dus.
BeantwoordenVerwijderen