Hoe een mens ineens van voetbal kan houden...

Tja, ik had het al eens eerder geschreven dat ik deze maand zo genoot van de Engelse detectives als er een voetbalwedstrijd werd gespeeld maar ja, toen waren het nog gewoon de poule wedstrijden. Niet zo heel erg boeiend maar ja, je kijkt mee. Om vervolgens Oranje ook nog de 1/8 finale te zien winnen. Zo ver waren ze nog niet gekomen, dus ook de 1/4 finale gekeken en toen ineens kwam het over mij heen: de oranje gekte: schreeuwen 's avonds met vrienden gekeken wie onze tegenstander zo worden: Ghana of Uruguay alwaar het de laatste minuten nog spannend werd met de handsbal van Suarez en de gemiste penalty van Ghana.

Van buurjongen de dubbele buddies van de COOP teruggekregen die ik/wij zo trouw voor hem en zijn jongere broertje hadden gespaard en die ik nu voor het serrehek heb hangen en iedere keer als er een doelpunt door Oranje was gescoord er in knijpen en dan dat OLE, OLE, OLE horen en HET IS STIL AAN DE OVERKANT. Zo leuk om weer kind te zijn.

Vervolgens de 1/2 finale die 's avonds werd gespeeld en ja hoor: we spelen de finale!! Vervolgens werd onze hele straat gek en kwam buurjongen bij ons de wedstrijd analyseren die ook 's middags al was geweest met de vraag met hoeveel er gewonnen zou worden.

Wie o wie zou ons van de titel kunnen afhouden: Duitsland of Spanje? Dus gisterenavond weer gekeken en gezien hoe snel Spanje rondspeelt, elkaar passes toespeelt die rijp leken te zijn voor een doelpunt.

Zondag zullen we het weten! en de detectives? die wachten netjes op de recorder dus die gaan we gewoon op een later tijdstip kijken. Vanavond relaxen op het strand. Lief heeft trek in spareribs, die wil dus ergens zijn tanden inzetten.

Ik zeg: we worden wereldkampioen aangezien wij doelpunten kunnen maken. Spanje had het met veel meer dan 1-0 kunnen afmaken sprak ik als deskundige die ineens weet heeft van een corner, ingooi, gele kaarten ed... wie had dat ooit gedacht? ik niet hahah